Spiro Milo, ndryshe hiç njihej në Greqi Spyros Spyromilios, gjyshi i Paskal MIlos, i cili kishte kryer masakra e krime ç’njerëzore mbi popullsinë civile në Shqipërinë e jugut, nën parullën grekokriminale “O Vdekje o Helenas”.
Një antishqiptar, i lindur në Himarë më 1864, në një familje e cila përfaqësonte rrymën grekomane siç njihej dhe që i shërbeo Greqisë si andart (pjesëtar i çetave të komitëve grekë në shërbim të ushtrisë e të qeverisë shoviniste dhe si ushtarak).
“Ky antishqiptar, lindi në Himarë më 1864, në familjen Milaj një familje e cila përfaqësonte rrymën filohelenike apo grekomane siç njihej dhe i shërbeu Greqisë si andart që në rini dhe më tej si ushtarak.Gjatë Luftës Ballkanike dhe më pas gjatë Luftës së Parë Botërore, komandonte mbi 3000 njësi të rregullta greke që kishin uzurpuar e masakruar në viset jugore shqiptare.”, thotë ndër të tjera Xharra.
Gjatë Luftës Ballkanike, më pas Luftës së Parë Botërore, kishte komanduar mbi 300 njësi të rrehullta greke, ku kanë masakruar e uzurpuar në viset jugore shqiptare.
“Gjatë Luftës Ballkanike dhe më pas gjatë Luftës së Parë Botërore, komandonte mbi 3000 njësi të rregullta greke që kishin uzurpuar e masakruar në viset jugore shqiptare.”, ka shkruar ndër të tjera.
Postimi i plotë (pa ndërhyrje)
Fahri Xhara
Kush është Spiro Milo ose siç njihej në Greqi Spyros Spyromilios, gjyshi i Paskal Milos i cili nën parullën e njohur grekokriminale “O Vdekje o Helenas” kreu masakra ç’njerëzore mbi popullsinë civile në Shqipërinë e jugut!Ky antishqiptar, lindi në Himarë më 1864, në familjen Milaj një familje e cila përfaqësonte rrymën filohelenike apo grekomane siç njihej dhe i shërbeu Greqisë si andart që në rini dhe më tej si ushtarak.Gjatë Luftës Ballkanike dhe më pas gjatë Luftës së Parë Botërore, komandonte mbi 3000 njësi të rregullta greke që kishin uzurpuar e masakruar në viset jugore shqiptare.
Spyros Spiromilios (greqisht: Σπύρος Σπυρομήλιος; 1864–1930) ishte një oficer dhe luftëtar i xhandarmërisë greke, i cili mori pjesë në Luftën Greko-Turke të 1897, Luftën Greke për Maqedoninë dhe Luftërat Ballkanike. Në vitin 1914 ai shpalli Autonominë e qytetit të tij të lindjes, Himarrës, dhe iu bashkua luftës autonomiste të Vorio Epirit kundër përfshirjes së tij brenda Principatës së sapokrijuar të Shqipërisë. Spyromilios lindi në Himarë, në atë kohë në Perandorinë Osmane, në një familje historike të rajonit. Ai hyri në një shkollë detare në Kefaloni dhe pati privilegjin të vizitonte shumë porte evropiane. Ai aplikoi për të studiuar në Shkollën e Provave Detare, megjithatë, iu refuzua hyrja sepse ai ishte mbi 19 vjeç. Me rekomandimin e të afërmit të tij, Loannis Spyromilios, i cili ishte komandant xhandar, ai u regjistrua në Xhandarmërinë Helenike në vitin 1883 ku së shpejti do të bëhej oficer. Spyromilios kishte qenë anëtar i organizatës nacionaliste Ethniki Etaireia përpara luftës dhe me shpërthimin e saj, u vendos si kreu i korpusit të saj vullnetar. Veproi si komandant i forcave të 67 xhandarëve në frontin e Epirit dhe ishte në betejat rreth Prevezës dhe Nikopolisit. Pasi bëri emër brenda Ethniki Etaireia, ai u ngarkua më vonë të kujdesej për refugjatët nga Kreta pas Revoltës së Kretës (1897-1898).
Në shpërthimin e Luftës së Parë Ballkanike në tetor 1912, ai u pozicionua në ishullin Jon të Korfuzit. Atje, ai mblodhi një trupë të vogël vullnetarësh nga rajoni i tij i origjinës, i shtuar me 200 vullnetarë Kretanë me të cilët çliroi Filiatin dhe përgjoi osmanët. Përpjekje për ta rimarrë atë. Më 5 nëntor, Himarra u ngrit në kryengritje dhe forcat e tij zbarkuan dhe pushtuan këtë rajon bregdetar, pa u përballur fillimisht me rezistencë. Më pas, Spyromylios i sugjeroi kryeministrit grek Eleftherios Venizelos që ushtria greke të pushtonte menjëherë qytetin e Avlonës, në veri të Himarës. Megjithatë, më 28 nëntor, shqiptarët shpallën pavarësinë e tyre në të njëjtin qytet dhe formuan një qeveri të përkohshme. Spyromilios ishte i suksesshëm në tërheqjen e fshatrave të rajonit për t’iu bashkuar lëvizjes së tij dhe shumë shpejt shpërthyen përleshjet kundër guerilëve shqiptarë. Në dhjetor, ai ishte në gjendje të mbante komandën e çetave vullnetare lokale dhe zmbrapsi sulmet e ndryshme shqiptare për të konsoliduar sundimin grek. Shtabi grek priste sulm të plotë në zonë pas zbarkimit të dështuar grek në Agioi Sarandë dhe e urdhëroi atë të tërhiqej. Ai e refuzoi urdhrin dhe mbeti në rajon duke organizuar mbrojtjen lokale. Spiromilios qëndroi derisa ushtria e rregullt helene hyri në Himarë në ditët e para të 1913. Ai kërkoi lejen e kryeministrit Eleftherios Venizelos për të lëvizur në veri dhe për të rimarrë Avlonën, por kërkesa e tij u refuzua për të parandaluar acarimin e marrëdhënieve me Mbretërinë e Italisë. Kur mbaroi Lufta e Dytë Ballkanike, një sërë traktatesh dhe protokollesh paqeje ia dhanë zonën shtetit të sapoformuar shqiptar dhe forcat greke u urdhëruan të evakuonin zonën. Më 9 shkurt 1914 Spiromilios refuzoi të tërhiqej dhe shpalli autonominë e rajonit dhe veten si Kapiten i Himarës. Kjo rezultoi në gjeneralin Papulas, i cili urdhëroi arrestimin e tij për mosbindje ndaj urdhrave. Himarra do të bëhej pjesë e Republikës Autonome të Vorio Epirit, e shpallur më 28 shkurt në Argjirokastro dhe e njohur më 17 maj nga Protokolli i Korfuzit. Përplasjet me guerilët shqiptarë do të vazhdonin. Spyros Spiromilios dhe grekë të tjerë në Kastron e Himarrës (1912). Spyromilios u bë deputet i parlamentit grek për prefekturën e Argjirokastronit në zgjedhjet e ardhshme. Në shtator 1916, kur ushtria italiane hyri në rajon, ai u arratis në Athinë. Në vitet e ardhshme ai u përfshi në çështjen e Vorio-Epirit.
Spiromilios mbante korrespondencë me personalitete shqiptare, duke diskutuar për të ardhmen politike të rajonit. Një shqiptar i shquar, Eqrem bej Vlora, vuri në dukje se Spyromilios dhe familja e tij shquheshin për trimërinë, këmbënguljen dhe besnikërinë ndaj miqve të tyre. Spyros Spiromilios vdiq më 19 maj 1930, në Athinë, ku u varros në Varrezat e Para me të gjitha nderet. Të pranishëm në funeralin e tij ishte Eleftherios Venizelos dhe politikanë dhe oficerë të tjerë. Testamenti i tij shprehte dëshirën për t’u varrosur në Himarë, por qeveria shqiptare e refuzoi këtë kërkesë. Rezidenca e familjes së Spiromilios në Himarë, është një nga atraksionet kryesore të qytetit, edhe pse sot e braktisur.
/TV Malisheva
