Është ora 3 pasdite. Ju mund të jeni në spital duke bërë kontrollin rutinë para një operacioni që fillon për 15 minuta.
Kjo është hera e parë që i nënshtroheni një operimi.
I shtrirë dhe i veshur me një fustan të hollë pacienti. E vetmja fjali që ju vjen në mendje është: “A do të vdesë sot?”
Më pas ju takoni stafin me mjekë dhe ndihmës mjek dhe anestezistë që ndodhet në dhomën e operacionit. Të gjithë ju thonë fjalë që mund t’ju rrisin besimin dhe t’ju heqin frikën. Kjo është e gjitha çfarë mund t’ju nevojitet në ato momente.
Pulsi juaj ngadalësohet. Kirurgu dhe infermierja mbajnë secilën nga duart. Anesteziologu injekton më pas një qetësues të fuqishëm. Gjëja e fundit që dëgjoni para se të largoheni nga realiteti është: “Ne do të kujdesemi për ju”.
Papritmas, ju zgjoheni të tronditur. Dritat intensive dhe verbuese vezullojnë në fytyrë. E gjeni veten me një tub të trashë plastik të mbërthyer në fyt. Sytë fillojnë të qartësohen dhe ju shihni katër fytyra që nuk keni parë kurrë më parë.
Koha e ditës kur bëni një operacion mund të ndikojë në rezultatin tuaj.
Ky ishte zbulimi i një studimi të ‘Universitetit Duke’ i vitit 2006, i botuar në revistën ‘Cilësia dhe Siguria në Shëndetësi’. Studiuesit analizuan operacione të cilat ishin midis orës 3 dhe 4 pasdite. Kishte një normë më të lartë komplikacionesh, të vjellash dhe dhimbje pas operacionit.
Pse ndodh kjo? Dyshohet tek dy faktorë kryesorë
Trupat tanë ndjekin ritmet natyrore ‘cirkadiane’, të cilat rregullojnë ciklin e gjumit /zgjimit, aktivitetin e valëve të trurit dhe disa funksione trupore. Këto ritme ‘cirkadiane’ aktivizohen midis orës 3 dhe 5 pasdite, çdo ditë, duke bërë që shumë prej nesh të ndjehemi të përgjumur. Spanjollët me sa duket e zbuluan këtë shumë kohë më parë kur ata krijuan gjumin e pasdites. Dhe George Costanza i markës së “Seinfeld” nuk është i vetmi që dremit në punë. Nike dhe Google thuhet se kanë krijuar dhoma zyrtare të gjumit në mënyrë që punonjësit e tyre të mund të merren me aktivizimin ‘cirkadian’ të pasdites. Për fat të keq, nuk ka asnjë dhomë dremitjeje në sallën e operacionit. Pra, është padyshim e mundur që marrja e një rasti ‘të doktorit përgjumur’ luan një rol në shkallën më të lartë të ngjarjeve me efekte anësore anësore në operacionet e mesditës.
Por ka një faktor tjetër që është ndoshta më i rëndësishëm. Shumica e anëtarëve të ekipeve kirurgjikale arrijnë në punë ndërmjet orës 6:30 dhe 7 të mëngjesit. Kjo do të thotë, kur llogaritni dhe një pushim dreke 30 minutash, ndërrimet tetë orëshe të shumicës së anesteziologëve,ose infermierëve dhe teknologëve kirurgjikalë përfundojnë në orën 3 pasdite. Ka raste kur stafi mund të ndërohet direkt pas procesit të operacionit. Kështu që kush të vë në gjumë nuk do të jetë domosdoshmërisht ai që të zgjon. Megjithëse anëtarët e ekipit janë shumë të informuar mbi detajet kryesore për pacientin, mund të mos i përcjellin me korrektësi tek zëvendësuesit e turnit tjetër. Këto detaje zakonisht nuk janë kërcënuese për jetën, por gjithsesi mund të kenë një ndikim në rezultatin e një pacienti. Për shembull, anestezistja origjinale mund të harrojë të informojë zëvendësuesine saj se pacienti nuk i përgjigjet mirë një ilaçi të caktuar. Pra, a ka ndonjë gjë që mund të bëhet për të parandaluar ndryshimet e ndërrimit në sallën e operacionit? Jo në të vërtete. Të gjithë jemi njerëz. Ofruesit e kujdesit shëndetësor nuk mund të punojnë me orë të pafundme ose të pritet të jenë plotësisht pa gabime. Anestezistët dhe infermierët mund të vijnë e të shkojnë. Kirurgu juaj duhet të jetë me ju gjatë gjithë kohës. Por nëse ai ose ajo ju jep një zgjedhje midis operacionit në 7:30 të mëngjesit ose 3 pasdite, mendohuni. Pastaj zgjidhni 7:30 të mëngjesit. /TV Malisheva
